E-Księgarnia
7 grudnia 2018 r. na przejściu granicznym w Korczowej odbyła się uroczystość z okazji nadania placówce SG imienia mjr. Władysława Raginisa. Wydarzeniu towarzyszyło odsłonięcie tablicy pamiątkowej w asyście pocztu sztandarowego oraz kompanii honorowej Bieszczadzkiego Oddziału SG. W uroczystościach wzięli udział wicewojewoda podkarpacki Lucyna Podhalicz, wicemarszałek województwa podkarpackiego Piotr Pilch, dyrektor Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Rzeszowie dr Dariusz Iwaneczko, przedstawiciele służb mundurowych, władz samorządowych, byli komendanci placówki SG w Korczowej, duchowieństwo.
Uroczystość rozpoczęła się mszą świętą w kościele parafialnym w Korczowej, po której wszyscy uczestnicy zebrali się przed tablicą pamiątkową, znajdującą się przed wejściem do placówki SG w Korczowej. Podczas okolicznościowych przemówień komendant Bieszczadzkiego Oddziału Straży Granicznej płk SG Robert Rogoz odczytał list od ministra spraw wewnętrznych i administracji Joachima Brudzińskiego skierowany na tę uroczystość. Dyrektor IPN Oddział w Rzeszowie podkreślił bohaterstwo polskich żołnierzy pod dowództwem kpt. Władysława Raginisa w walkach o odcinek Wizna, gdzie we wrześniu 1939, dowodząc 720 żołnierzami, stawił opór 42 tysiącom Niemców. Obrona Wizny określona została mianem „polskich Termopil”. Następnie odczytano akt nadania imienia placówce SG w Korczowej, odsłonięto i poświęcono tablicę upamiętniającą patrona oraz złożono kwiaty.
...
Mjr. Władysław Raginis urodził się 27 czerwca 1908 roku w Dyneburgu. Wychowywał się w patriotycznej rodzinie. Naukę podjął w Wilnie. W 1927 roku ukończył tamtejsze gimnazjum i zdał maturę. Od młodości interesował się wojskowością i właśnie służbie wojskowej poświęcił swą karierę. W 1927 roku wstąpił od Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie koło Ostrowii Mazowieckiej. W tej szkole, mieszczącej się w dawnych rosyjskich koszarach, przyszły bohater spod Wizny zbierał pierwsze wojskowe szlify i uczył się podstaw taktyki, do której - jak pokazało życie - miał duży talent. W latach trzydziestych pełnił służbę w 76. pułku piechoty w Grodnie, na stanowisku dowódcy plutonu. Następnie został dowódcą kompanii ciężkich karabinów maszynowych. W roku 1934 dostał awans na stanowisko porucznika, co w dużym stopniu było wyróżnieniem jego ponadprzeciętnych zdolności dowódczych i talentu taktycznego. Awans do stopnia porucznika zaowocował objęciem stanowiska instruktora w Szkole Podchorążych. W ciągu kilku lat pracy dydaktycznej Władysław Raginis otrzymał wiele nagród, wyróżnień i pochwał. W 1939 roku włączono go w przydział do Korpusu Ochrony Pogranicza – ze skierowaniem do oddziału ciężkich karabinów maszynowych w obozie warownym „Sarny”. Na dalekich rubieżach Polesia, przy najdalej na wschód wysuniętym fragmencie przedwojennej granicy polsko-sowieckiej, Władysław Raginis został podkomendnym ppłk. Nikodema Sulika. Tym samym trafił do jednego z ważniejszych oddziałów Korpusu Ochrony Pogranicza w II RP. Awans Raginisa do stopnia kapitana zbiegł się z przygotowaniami do obrony Polski w 1939 roku. 24 lipca dowodzona przez niego kompania otrzymała rozkaz przygotowania się do udziału w obronie północnej Polski. W ostatnich dniach sierpnia padł rozkaz obsadzenia umocnień i schronów bojowych na odcinku obronnym Wizna – Osowiec. 2 września okazało się, że cały odcinek umocniony Wizna, będzie obsadzony jedynie przez żołnierzy kpt. Raginisa, praktycznie pozbawionych uzbrojenia przeciwpancernego i moździerzy. Kpt. Władysław Raginis, oficer II Rzeczypospolitej, symbol bohaterstwa, bezgranicznej wierności i oddania Ojczyźnie, przysiągł, że do końca będzie bronił powierzonych mu pozycji i danego słowa dotrzymał. Zginął 10 września 1939 r. rozrywając się granatem w schronie dowodzenia na Górze Strękowej k. Wizny.
Tablica została sfinansowana ze środków Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Rzeszowie.
Fot. Grzegorz Kaszuba