E-Księgarnia
27 marca 2024 r. na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Szczytniańskiej odbyły się uroczystości pogrzebowe generała brygady Wacława Scaevoli-Wieczorkiewicza i jego małżonki Janiny.
Mszę świętą żałobną odprawił abp Adam Szal- metropolita przemyski wraz ze zgromadzonym duchowieństwem m.in. ks. mjr. Włodzimierzem Skoczeniem - kapelanem garnizonu Przemyśl - Jarosław, ks. prałatem płk. rez. Andrzejem Surowcem, ks. Markiem Pieńkowskim - dyrektorem Ośrodka Kultury Formacji Chrześcijańskiej w Jarosławiu. Po zakończonej Mszy św., w asyście wojskowej, trumny zostały przeniesione do Kwatery Zasłużonych na Cmentarzu Komunalnym.
Uroczystości pogrzebowe zainaugurowały obchody Roku Gen. Bryg. Wacława Scaevoli-Wieczorkiewicza, którym – zgodnie z decyzją Rady Miasta Jarosławia – jest rok 2024.
Oficjalne działania w zakresie sprowadzenia doczesnych szczątków generała z Genewy do Jarosławia podjął Burmistrz Waldemar Paluch i Samorząd Jarosławia. Wsparcia finansowego na pokrycie kosztów ekshumacji i przewiezienia szczątków udzielono ze środków Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa Instytutu Pamięci Narodowej. Natomiast z budżetu Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Rzeszowie został sfinansowany okazały nagrobek gen. Wieczorkiewicza. W Jarosławiu grób patrona 14. Dywizjonu Artylerii Samobieżnej będzie otoczony należną mu opieką.
W swoim wystąpieniu dr hab. Dariusz Iwaneczko – dyrektor Instytutu Pamęci Narodowej Oddział w Rzeszowie powiedział:
„Wracamy po Swoich – to hasło jest częścią misji Instytutu Pamięci Narodowej, który dba o pamięć i zachowanie wartości narodowych, ponieważ nikogo nie zostawiamy na polu bitwy. Żaden polski żołnierz nie powinien pozostać w osamotnieniu, nie powinien być zapomniany. To jest sprawa wagi państwowej, kiedy IPN, wojsko, władza samorządowa powraca po Swoich Bohaterów. Powrót doczesnych szczątków gen. Wacława Scaevoli-Wieczorkiewicza i jego małżonki Janiny do ukochanego Jarosławia kończy proces właściwego uhonorowania człowieka, który służył ziemi podkarpackiej, który służył Polsce i polskiej niepodległości”.
Gen. Wacław Scaevola-Wieczorkiewicz urodził się 25 czerwca 1890 r. w Brzozowej, w rodzinie urzędniczej, jego ojciec Józef był zarządcą majątku. Od 1911 r. był członkiem Polskich Drużyn Strzeleckich w Wiedniu. Przybrał wówczas pseudonim Ludwik Rene Scaevola, który później stał się częścią jego nazwiska. W lecie 1914 r., w trakcie kursu instruktorskiego w Nowym Sączu, mianowany podchorążym. Od 6 sierpnia 1914 r. do 16 lipca 1917 r. służył w Legionach Polskich. Szczególnie wyróżnił się w bitwach pod Konarami i Kostiuchnówką. W 1915 r. awansowany do stopnia kapitana piechoty, objął dowództwo III batalionu 1. pułku piechoty. W Wojsku Polskim od 1918 r., awansowany do stopnia majora.
W czasie wojny polsko-sowieckiej walczył na czele 9. pp Legionów, a w ostatniej fazie wojny dowodził VI Brygadą Piechoty i w zastępstwie 3. Dywizją Piechoty Legionów. W 1921 r. stanął na czele Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia Armii w Rembertowie, zweryfikowany w stopniu pułkownika. W latach 1923 -1925 studiował w Wyższej Szkole Wojennej w Paryżu. W czerwcu 1926 r. zastąpił generała Jana Hempla na stanowisku dowódcy 24. Dywizji Piechoty i komendanta Garnizonu Jarosław. W 1927 r. mianowany generałem brygady.
W Jarosławiu działał aktywnie na rzecz rozwoju kultury, ochrony zabytków (członek Okręgowej Komisji Konserwatorskiej) i sportu. Stał na czele delegatury Ligi Morskiej i Kolonialnej. Był honorowym prezesem wojskowego Klubu Sportowego „Ognisko” i patronował Oddziałowi Związku Strzeleckiego „Strzelec”. W latach 1935–1939 był pierwszym przewodniczącym Stowarzyszenia Miłośników Jarosławia, w którym kierował sekcją konserwacji zabytków. Od 12 października 1935 r. do wybuchu II wojny światowej był dowódcą Okręgu Korpusu nr X w Przemyślu. W maju 1936 r. został prezesem Zarządu Okręgowego Towarzystwa Przyjaciół Związku Strzeleckiego w Przemyślu.
W czasie kampanii wrześniowej był dowódcą Etapów Armii „Kraków”, następnie Armii „Karpaty”. 25 listopada 1939 r. przedostał się przez Węgry do Francji, gdzie służył w Inspektoracie Wyszkolenia Naczelnego Wodza. Od 1942 r. działał w konspiracyjnej organizacji wywiadowczej we Francji, będącej ekspozyturą Oddziału II Sztabu Naczelnego Wodza. W 1943 r. osiedlił się w Szwajcarii. Po wojnie działał w organizacjach polskich, m.in. był prezesem Koła Stowarzyszenia Polskich Kombatantów.
Zmarł 7 grudnia 1969 r. w Genewie i został pochowany na cmentarzu św. Józefa. W 1992 roku imię generała otrzymała jedna z ulic w Jarosławiu, a w 2009 r. jego imię otrzymał 14. Dywizjon Artylerii Samobieżnej w Jarosławiu. Od 2017 r. święto dywizjonu obchodzone jest w rocznicę urodzin patrona (25 czerwca).
Organizatorami uroczystości byli: Burmistrz Miasta Jarosławia Waldemar Paluch, Dowódca Garnizonu Jarosław ppłk Wojciech Drapała i Dyrektor Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Rzeszowie dr hab. Dariusz Iwaneczko.