Nawigacja

Aktualności

Uroczysty pochówek polskich więźniarek KL Ravensbrück – Fürstenberg/Havel, 6 września 2022

6 września 2022 w miejscowości Fürstenberg/Havel w Niemczech odbędzie się uroczysty pochówek polskich więźniarek KL Ravensbrück. Centralnym punktem uroczystości będzie Msza święta polowa w intencji ofiar o godz. 12.00 celebrowana przez abp. Andrzeja Dzięgę, Metropolitę Szczecińsko-Kamieńskiego. W uroczystościach współorganizowanych przez Instytut Pamięci Narodowej udział wezmą m.in. przedstawiciele rodzin ofiar. Prezesa IPN, dr. Karola Nawrockiego będzie reprezentował jego zastępca, dr hab. Krzysztof Szwagrzyk.

O godz. 10.30 w Miejscu Pamięci Muzeum Ravensbrück nastąpi oficjalne przekazanie przez Instytut Pamięci Narodowej do zbiorów Muzeum Ravensbrück artefaktów odnalezionych w trakcie prac archeologicznych prowadzonych w 2019 r. przez Biuro Poszukiwań i Identyfikacji IPN. Następnie, o godz. 12.00, odprawiona zostanie msza święta polowa w miejscowości Fürstenberg (Kreuzdamm 6A), położonej ok. 2 km od KL Ravensbrück. O godz. 14.00 na cmentarzu w Fürstenbergu (Friedhofsweg 2) odbędzie się uroczysty pogrzeb ofiar.

W trakcie uroczystości zostanie złożona urna z ziemią podjętą na wojskowych Powązkach w Warszawie, na której widnieje napis: „Ziemia z polskiej nekropoli narodowej Cmentarza Wojskowego na Powązkach w Warszawie podjęta w dniu 2.09.2022 r. przez Instytut Pamięci Narodowej przy Pomniku - Mauzoleum Ofiar Obozów Koncentracyjnych złożona w grobie polskich Więźniarek KL Ravensbrück na cmentarzu w Fürstenberg/Havel w dniu 06.09.2022”.

W 1989 r. w czasie kopania grobu na cmentarzu zostały odkryte urny. Na urnach były metalowe tabliczki z imionami i nazwiskami oraz datami urodzin więźniarek. Na wieczkach zapisano także datę kremacji i numer listy obozowej oraz nazwę miejscowości „Fürstenberg”, gdzie dokonano kremacji. Wieczka urn trafiły do miejscowego muzeum.

Dopiero w 2019 roku pracownicy Biura Poszukiwań i Identyfikacji IPN mogli rozpocząć prace na cmentarzu w Fürstenbergu. Już pierwszego dnia poszukiwań odnaleziono urny zawierające prochy i szczątki zamordowanych Polek. Zachowały się też aluminiowe plakietki i tabliczki szamotowe, na których zostały wybite dane ofiar: ich imiona, nazwiska, daty urodzin i śmierci, a nawet numery z listy krematoryjnej. Na ich podstawie zidentyfikowano 45 ofiar: m.in. Henrykę Dembowską z córką Małgorzatą, siostry Poborcówny – Irenę i Halinę, Zenonę Kierską, Krystynę Niemirycz. Odnaleziono również metalowe fragmenty ubrań, zapinki.

IPN jest głównym organizatorem uroczystości, współorganizatorem jest Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Uroczystości przygotowano przy wsparciu Ministerstwa Spraw Zagranicznych oraz Klubu Byłych Więźniów Obozu Koncentracyjnego Ravensbrück. Budowę grobu sfinansował Instytut Pamięci Narodowej.

***

Obóz koncentracyjny w Ravensbrück powstał w marcu 1939 r. Jego pierwszymi więźniarkami były działaczki niemieckiego ruchu oporu i niemieckie komunistki. Ravensbrück był głównym obozem koncentracyjnym dla kobiet zorganizowanym i prowadzonym przez Niemcy w czasie  II wojny światowej. Łącznie do obozu w całym okresie jego funkcjonowania przywieziono ponad 100 tys. kobiet (niektóre szacunki sięgają liczby 120 tys.). Działał nieprzerwanie do czasu wyzwolenia go 30 kwietnia 1945 r. przez Armię Czerwoną. Przywożono tam kobiety z całej Europy. Największą grupę, niemal 40-tysięczną, stanowiły Polki. Kobiety z Polski stanowiły także większość więźniarek, na których przeprowadzono bestialskie eksperymenty pseudomedyczne. W sierpniu i wrześniu 1944 roku do obozu trafiły Polki z Warszawy w ramach represji popowstaniowych.

Obóz koncentracyjny w Ravensbrück był miejscem eksterminacji Polek ze wszystkich warstw społecznych. Zostały tam osadzone konspiratorki, działaczki ruchu oporu, lekarki, prawniczki, artystki: pisarki, malarki, ale również robotnice. W nieludzkich warunkach walczyły o zachowanie ludzkiej godności i człowieczeństwa: organizowały tajne nauczanie, uczyły się języków, pisały, organizowały tajne nabożeństwa.

Wiele tysięcy Polek osadzonych w Ravensbrück zmarło z wycieńczenia lub zostało zagazowanych. Blisko 8000 doczekało oswobodzenia. Okaleczone fizycznie i psychicznie niejednokrotnie nie były w stanie pracować ani założyć rodziny.

***

  • Do pobrania:

Zbigniew Stanuch, „Ravensbrück Historia nie do zapomnienia. Perspektywa polska”:

W języku polskim: https://przystanekhistoria.pl/pa2/biblioteka-cyfrowa/broszury-popularnonauko/68841,Ravensbrck-Historia-nie-do-zapomnienia-Perspektywa-polska.html

W języku niemieckim: https://przystanekhistoria.pl/pa2/biblioteka-cyfrowa/broszury-popularnonauko/90946,Ravensbrck-Die-Geschichte-die-nicht-vergessen-werden-darf-Der-Polnische-Standpun.html

W języku angielskim https://przystanekhistoria.pl/pa2/biblioteka-cyfrowa/broszury-popularnonauko/69228,Ravensbrck-A-story-not-to-be-forgotten-The-Polish-perspective.html

  • Panel dyskusyjny „Ravensbrück  – pamięć o ofiarach niemieckiej zbrodni”:

27 kwietnia 2022 roku w Centralnym Przystanku Historia przy ul. Marszałkowskiej 21/25 w Warszawie Instytut Pamięci Narodowej i Fundacja Cultura Memoriae zorganizowały panel dyskusyjny „Ravensbrück  – pamięć o ofiarach niemieckiej zbrodni”. „Ravensbrück – pamięć o ofiarach niemieckiej zbrodni” – 27 kwietnia 2022

do góry