E-Księgarnia
W związku z obchodzoną w tym roku 80. rocznicą przekształcenia Związku Walki Zbrojnej w Armię Krajową siedzibę Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Rzeszowie zdobią nowe banery.
Pierwszy przedstawia kampanie 14 lutego – „ Z miłości do Polski”.
Baner drugi przedstawia żołnierzy Armii Krajowej w czasie akcji „Burza” w regionie Jarosławia. Lato 1944 r. Zdjęcie ze zbiorów IPN.
Na kolejnym widzimy żołnierzy Kompani AK „Narol”. Z lornetką dowódca por. Karol Kostecki ps. „Kostek”. Zbiory Aleksandry Hadaś.
Ostatni prezentuje 27 Wołyńską Dywizję Piechoty AK. Uroczystość wręczenia proporca III batalionu 50 pp. Świnarzyn, marzec 1944 r. Drugi z prawej dowódca batalionu Zbigniew Twardy ps. „Trzask”. Zdjęcie ze zbiorów IPN.
Na mocy rozkazu Naczelnego Wodza gen. Władysława Sikorskiego z dnia 14 lutego 1942 roku Związek Walki Zbrojnej przemianowano na Armię Krajową. Była najsilniejszą i najlepiej zorganizowaną armią podziemną pośród działających w okresie II wojny światowej w Europie. Liczebność organizacji dochodziła do 300 tys. członków, a latem 1943 roku szacowano ją nawet na 380 tys. Armia Krajowa prowadziła walkę zbrojną przeciwko okupantowi hitlerowskiemu oraz przygotowywała ogólnokrajowe powstanie. Czyniła to za pomocą sabotażu, dywersji, wywiadu i propagandy oraz oczywiście wszelkich form działań partyzanckich. W styczniu 1944 roku, gdy Armia Czerwona przekroczyła granice Polski, Armia Krajowa podejmowała taktyczną współpracę z sowietami. Jednak, jak się szybko okazało, celem armii ZSRR nie było wyzwolenie Polski, ale jej ponowne zniewolenie. Najbardziej krwawym przykładem ilustrującym intencje bolszewików, było powstrzymanie ofensywy na linii Wisły, do czasu krwawego stłumienia przez Niemcy Powstania Warszawskiego, które było w ramach operacji „Burza” najszerzej zakrojoną akcją Armii Krajowej. Po tym jak alianci w Jałcie de facto oddali Polskę Stalinowi, już za ich cichym przyzwoleniem sowieci wraz z lokalnymi kolaborantami rozpoczęli eksterminację żołnierzy podziemnej Armii Krajowej. Wobec niemożności działania w dotychczasowym kształcie, rozkazem z dnia 19 stycznia 1945 roku rozwiązano AK. Po zakończeniu wojny część akowców odmówiła wyjścia z podziemia i kontynuowała walkę z władzami komunistycznymi w ramach różnych organizacji. Ich powojenna walka uznawana jest dziś za kolejne narodowowyzwoleńcze powstanie. Żołnierze AK oraz innych organizacji byli prześladowani przez cały okres PRL, a szczególnie w okresie stalinizmu. Wielu z nich, po tym jak zostali torturowani i zamordowani, miało też zostać zapomnianych.
Z okazji 80. rocznicy przekształcenia struktur zbrojnych Polskiego Państwa Podziemnego SZP-ZWZ-AK Instytut Pamięci Narodowe przygotował kampanię „Z miłosci do Polski”. Okolicznościowe bilbordy zawisły w stolicy Podkarpacia: telebimy na Dworcu PKP - Rzeszów Główny, na ul. Cieplińskiego - Rondo Dmowskiego, bilbordy na Alei Powstańców Warszawy, na Alei Tadeusza Rejtana, na ul. Lwowskiej.
