Nawigacja

Aktualności

Zmarła Maria Kopaczewska

Z żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Marii Kopaczewskiej żony śp. Antoniego Kopaczewskiego. 

Uroczystości pogrzebowe odbędą się 15 września o godz. na cmentarzu Wilkowyja w Rzeszowie: godz. 14.00 – Różaniec; godz. 14.30 – Msza św. pogrzebowa.
Rodzinie i Bliskim śp. Marii Kopaczewskiej wyrazy szczerego współczucia składa dyrektor i pracownicy Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Rzeszowie.

Maria Kopaczewska z domu Ciba urodziła się 14 czerwca 1937 r., była córką Stanisława Ciby i Henryki z d. Głowackiej. Stanisław Ciba (ur. 8 października 1898 r.), ojciec Marii, rzeszowski szewc, został zamordowany przez Niemców w KL Dachau 12 sierpnia 1942 r. Miał numer obozowy 33892. W 1956 r. Maria ukończyła 6-letnie Państwowe Liceum Pedagogiczne w Rzeszowie przy ul. I. Turkienicza /obecnie ul. ks. J. Jałowego/. W latach 1956–1958 pracowała jako nauczycielka w Szkole Podstawowej w Lublińcu Nowym. Od września 1958 r. do 31 maja 1959 r. była kierownikiem kancelarii w Oddziale Wojewódzkim Polskiego Związku Głuchych w Rzeszowie. Od czerwca 1959 r. pracowała w Sądzie Powiatowym jako starszy rejestrator, a następnie w Sądzie Wojewódzkim w Rzeszowie jako sekretarka. W lipcu 1964 r. zawarła związek małżeński z Antonim Kopaczewskim. Po wprowadzeniu stanu wojennego za pośrednictwem męża Antoniego Kopaczewskiego utrzymywała kontakty z działaczami podziemnych struktur. Ponadto przepisywała na maszynie teksty do podziemnych wydawnictw. Była inwigilowana przez Służbę Bezpieczeństwa w ramach SO kryptonim „Azymut” prowadzonej przez Wydz. V KWMO/WUSW w Rzeszowie w latach 19821984, w związku z podejrzeniem wspomagania działalności podziemnych struktur NSZZ „Solidarność”. Po zakończeniu prowadzenia SO kryptonim „Azymut” została przerejestrowana do SOR kryptonim „Pięść” prowadzonej przez Wydział V WUSW w Rzeszowie w latach 1984–1990, w związku z prowadzeniem działalności antykomunistycznej. 

Maria Kopaczewska na zdjęciu legitymacyjnym. Lata 60. XX w.

Kartka z wierszem pt. „Skarb” napisanym przez Antoniego Kopaczewskiego dla żony Marii w więzieniu w Załężu 14 czerwca 1982 r.

do góry